نکات جالبی در مورد کوالا : 

·        کوالاها خرس نیستند آن ها جفت کامل نداشته و پستاندار جفت دار نیستند . پستاندار کیسه دار محسوب می شوند . این به این معنی است که فرزندان زاییده شده به صورت نارس بوده و آنها در داخل کیسه ی روی شکم مادرشان توسعه یافته و تبدیل به کوالا می شوند . و این امر که به آنها « خرس کوالا » گفته می شود نادرست بوده و نام صحیح آنها کوالا است .

·        دستهای کوالا دارای پنج انگشت است که 2 عدد از آنها در جهت مخالف دیگر انگشتها قرار گرفته و هر کدامشان به مانند انگشتان ما از نقاط مختلف قابل خم شدن هستند که این امر امکان اتصال محکم به شاخه ها را میسر می سازد .

·        کوالا ها اغلب شبگردند ، حیوانات شبگرد شبها بیدار مانده و در طول روز به استراحت می پردازد . کوالاها به هر حال بخشی از شبها نیز می خوابند و در بخشی از روز نیز به حرکت می پردازند . آنها اغلب بین 18 تا 20 ساعت در روز می خوابند .

·        این امر که کوالا به دلیل نوشیدن شیره درختان مدت زیادی می خوابد یک افسانه بوده و در واقع حقیقت ندارد . آنها زمان زیادی را صرف خوابیدن می کنند چرا که به انرژی زیادی برای هضم سموم ، فیبر و مواد غذایی دارای ارزش غذایی کم نیاز دارند و خوابیدن بهترین روش برای ذخیره ی انرژی است .

·        کوالاهای قسمت جنوبی استرالیا به مقدار قابل توجهی بزرگتر و دارای پوست ضخیم تری نسبت به نمونه های قسمت شمالی هستند . این سازشی است که برای گرمتر ماندن در زمستان های سردتر نواحی جنوبی ایجاد شده .

·        هر خانه ی کوالا از تعداد ی درخت به نام "Home Trees" تشکیل شده و آنها این درختان را به طور منظم بازدید می کنند . ناحیه پوشیده شده توسط این درختان قلمروی کوالا ها[1] محسوب شده و هر کوالا قلمروی مخصوص به خود را دارد . قلمروی آنها رویهم قرار نمی گیرد ، مگر به منظور تولید مثل . آنها معمولاً در حالت عادی از دیگر Home trees"" ها بازدید نمی کنند . اندازه ی قلمرو به عوامل مختلفی مانند کیفیت بوم ، چنسیت ، سن و وضعیت معاشرت در جمعیت کوالا ها وابستگی دارد .

·        کوالا های نر بالغ غده ی عطری تیره ای در وسط قفسه ی سینه ی سفید رنگ خود دارند که یک ماده چسبنده ی تیره ترشح می کند . کوالا با مالیدن این ماده به تنه ی درختان قلمروی خود را مشخص می کنند .

·        کوالاها توسط یک بازه ی خاص از صداها با یکدیگر ارتباط برقرار می کنند . این صدا در ابتدا برای این حیوان آرام غیر منتظره است . اما کوالاها صدایی مانند خروپف های بلند و سپس یک آروغ را تولید می کنند . که به آن غرِّش می گویند .

·        ماده های جوان بالغ که تولید مثل کرده اند بسته به مجموعه ا ی از عوامل معمولاً هر سال 1 فرزند به دنیا می آورند . در هر حال ، همه ی ماده های یک جمعیت هر ساله تولید مثل نمی کنند . برخی از ماده های پیر اغلب بیش از 2 یا 3 نوبت تولید مثل نمی کنند . کوالاهای جوان « Joey » نامیده شده و دانشمندان اغلب در مورد آنها اصطلاح نوجوان[2] ، جوان کیسه ای[3] یا جوانی که روی پشت حمل می شود[4] را به کار می برند .

·        وقتی کوالاهای نوجوان متولد می شوند فقط 2 سانتی متر طول دارند نابینا بوده و گوشهای آنها هنوز توسعه پیدا نکرده اند . پس از رفتن به داخل کیسه آنها خود را به یکی از دو پستانی که داخل کیسه وجود دارد چسبانده ، پستان در داخل دهان نوزاد متورم شده و باعث می شود که آنها از این منبع غذایی جدا نشده و از جای خود خارج نشوند .

·        نوزاد برای مدت 6 یا 7 ماه در کیسه ی مادرش مانده و در طول این مدت فقط شیر می نوشد .

·        پس از خارج شدن از کیسه ، نوجوان در روی شکم یا بر پشت مادرش حمل می شود . اگر چه بازگشت به کیسه ی مادر به منظور تغذیه از شیر تا زمانی که کوالا به اندازه ای بزرگ بشود که در داخل کیسه جا نشود ادامه می یابد . نوجوانها بین 1 تا 3 سالگی قلمروی مادرشان را ترک می کنند که این امر وابسته به زمان تولد فرزند بعدی است .

·        کوالا های ماده در حدود 2 سالگی به طور کامل بالغ می شوند و نرها ی آنها در 3 یا 4 سالگی به بلوغ می رسند . در این زمان آنها نیازمند قلمروای برای خود بوده و باید به دنبال آن باشند . این قلمرو باید یک بوم از جنگل بوده که توسط کوالای دیگری اشغال نشده باشد و یا اینکه کوالایی که قبلاً در آن ساکن بوده ، مرده باشد .

·        کوالا در جنگل های بارانی و یا مناطق کویری زندگی نمی کند و زیستگاه آنها در جنگلهای پوشیده شده از درختان اُکالیپتوس بلند می باشد .

·        تعداد محدودی از کوالا ها می توانند در یک جنگل زندگی کنند که با این تعداد گنجایش قابل تحمل گفته می شود . اکالیپتوس های موجود مانند چراگاه گوسفندان ، فقط می توانند تعداد محدودی از کوالا ها را تغذیه کنند.

·        یک کوالای بالغ حدود نیم کیلوگرم تا یک کیلوگرم برگ را هر شب می خورد . که این امر وابسته به عوامل زیر است : اندازه ، جنسیت کوالا و محل زندگی .

·        کوالا یک اندام تجزیه کننده ی فیبر خاص دارد . که به آن روده ی کور[5] می گویند . انسان نیز دارای روده کور است اما این عضو در کوالا بسیار بزرگ و بلند بوده ( تا 200 سانتی متر ) و در آن میلیونها باکتری زندگی کرده که فیبر ها را به مواد قابل جذب تجزیه می کند.

·        کوالاها در حالت طبیعی آب نمی نوشند و آب مورد نیاز بدن خود را از رطوبت موجود در برگها بدست می آورند . اما گاهی که برگها حاوی رطوبت کافی نیستند نیاز به نوشیدن آب دارند.

·        بزرگترین مشکل کوالا ها از بین رفتن بوم آنهاست که علل اصلی آن پاکسازی زمین ، آتش سوزی و بیماری های درخت اکالیپتوس است مانند : Dieback که باعث مرگ درخت می شود.

·        طبق آمار کمیته ی حمایت از کوالای استرالیا (AKF) به غیر از مشکلات ناشی از نابودی بوم ، سالانه حدود 4000 کوالا نیز توسط سگها و اتومبیل ها از بین می روند .

·        AKF تخمین می زند که در حالتی خوشبینانه امروزه کمتر از 100 هزار کوالا در استرالیا باقیمانده است . هم اکنون بیشتر بوم آنها از بین رفته و این امر اهمیت مسئله ی حفاظت از آنها را روشن می سازد .

در حالی که کوالاها در باغ وحشها نگهداری می شوند تصور آنکه کوالایی در حیات وحش وجود نداشته باشد بسیار ناراحت کننده است و چنانچه اجازه ی تخریب بوم آنها در این مقیاس ادامه یابد روزی اتفاق خواهد افتاد .

منبع:انجمن حمایت از کوالا ی استرالیا