• پرعیار سازی نسبی با فلوتاسیون و سپس پالایش گوگرد
• ذوب توسط اتوکلاو، قبل یا بعد از پرعیارسازی نسبی و سپس پالایش
• ذوب و پالایش بدون پرعیارسازی نسبی و صاف کردن
• تقطیر سنگهای معدنی در ظروف چدنی و انصال آنها به اتاق کندانسه در بیرون از محیط کوره و تهیه گوگرد در اتاق کندانسه (کاربرد در ژاپن)^[48]

اقتصاد معدنی^[49]

گوگرد در 70 کشور پراکنده در سطح جهان تولید می‌شود.

آرژانتین با تولید کمتر از هزار تن در سال کوچک‌ترین تولیدکننده در جهان است. 11 کشور عمده تولیدکننده گوگرد به ترتیب حجم تولید عبارت‌اند از ایالات متحده، کانادا، روسیه، عربستان سعودی، ژاپن، آلمان، امارات متحده عربی، قزاقستان، ایران، مکزیک و لهستان که در مجموع در سال 2002 مقدار 34 میلیون تن گوگرد تولید نموده اند که 79 درصد کل تولید جهانی گوگرد در سال مذکور است.^[50]

گوگرد عنصری حیاتی است که در بخش‌های کشاورزی و صنعت در تمامی کشورهای جهان مصارف گوناگون دارد. 12 کشور عمده مصرف کننده (به ترتیب مقدار مصرف) عبارت‌اند از: ایالات متحده، چین، مراکش، روسیه، هندوستان، برزیل، تونس، کانادا، ژاپن، مکزیک، آلمان و استرالیا که در جمع در برگیرنده 70 درصد میانگین جهانی مصرف گوگرد در سه سال گذشته بوده‌اند. ایران با مصرف 276 هزار تن گوگرد در سال 1381 در رده 21 فهرست کشورهای مصرف کننده گوگرد قرار داشت. تا سال 2006 بیش از 65 درصد (معادل 2/8 میلیون تن) به گوگرد مازاد بر مصرف در منطقه خاورمیانه افزوده شده است.

اقسام گوگردهای صنعتی

• گوگرد آلی: حاوی 60 درصد گوگرد و 40 درصد مواد آلی (مواد کمپوست شده، کود حیوانی ـ مرغی).^[51][52][53]

• بیوفسفات طلایی: حاوی 60 درصد خاک فسفات تغلیظ شده، 20 درصد گوگرد، 16 درصد مواد آلی، 4 درصد روی و 300 گرم مایه تلقیح تیوباسیلوس است. این کود در ایران مورد استفاده است.^[54]

سابقه گوگرد در ادبیات فارسی و تاریخ علمی ایران

در لغت‌نامه دهخدا^[55][56][57]

نام گوگیرد در اوراق مانوی(به زبان پهلوی) برای آن ذکر شده است.

منجیک ترمذی :

واندر کوه‌های وی (ماوراءالنهر) همه داروها است که از کوه خیزد، چون ناک و زرنیخ و گوگردو نشادر.^[58]

فردوسی :

خاقانی :

نظامی :

گلستان سعدی :

گفتم آن سفر کدام است گفت گوگرد پارسی خواهم به چین بردن.

ضرب‌المثل‌ها :

گوگرد به فارس بردن. (مانند زیره به کرمان بردن.)^[60]

مثل گوگرد احمر؛ کنایه از نایاب بودن.^[61]

گوگرد سرخ زردشتی؛ کنایه از آتش است.^[62]

گوگرد احمر یا سرخ : از جواهر است و معدن آن در وادی موران می‌باشد و موران آنجا مقابل بزی می‌شوند گویند در شب مانند آتش می‌درخشد چنان‌که روشنایی آن چند فرسخ می‌رود، و چون از معدن بیرون آورند این خاصیت ندارد و آن جزو اعظم اکسیر است چنانکه سیماب را ابوالارواح خوانند و آن را ابوالاجساد نامند. گرم و خشک است در چهارم و اقسام آن منافع بسیار دارد.^[63] و در کبریت احمر اقوال بسیار است و به اصطلاح اهل صناعت کیمیا اکسیر مصنوع در غایت سرخی را کبریت احمر نامند.^[64] کنایه از اکسیر، چرا که اکسیر از او ساخته شود و آن جزو اعظم اکسیر است.^[65] لقب زر است در اصطلاح کیمیاگران.^[66]

منوچهری :

اسدی طوسی :

خاقانی :

نظامی :

^[67]

در فرهنگ معین^[6]

سعدی :

ناصر خسرو :

در هفت پیکر می‌خوانیم :

ناصر خسرو در سفرنامه‌اش نوشته‌است : گویند بر سر دماوند چاهی است که نشادر و کبریت (گوگرد) از آن گیرند.^[68]

محمد زکریای رازی را کاشف اسید سولفوریک یا همان جوهر گوگرد می‌دانند.^[69]