بناى عظیم روى قاعده سنگى هرم بسیار دقیق است، به طورى که معماران امروز حیرانند که در آن زمان با چه وسائلى به این دقت ترازو و اندازه گیرى شده است.

بناى عظیم روى قاعده سنگى هرم بسیار دقیق است، به طورى که معماران امروز حیرانند که در آن زمان با چه وسائلى به این دقت ترازو و اندازه گیرى شده است.
بشر گاهى بر اثر مستى غرور و طغیان، آنچنان روح تکبر بر مغزش مسلط مى‌شود که حتى مى‌خواهد پس از مرگش عالى‌ترین و پرشکوهترین قبرها را داشته باشد، حال اگر براى ساختن این قبرها حق میلیونها نفر حیف و میل شود و هزاران نفر در این راه کشته شوند و یا به سختى و مرگ تدریجى بیفتن هیچ مانعى نخواهد داشت.
یکى از شواهد معروف براى این موضوع، اهرام سه گانه مصر است، این سه اهرام، در نزدیکى قاهره در 8 کیلومتر و سیصد مترى رود نیل در محلى موسوم به جیره قرار دارند و از بزرگترین ابنیه و آثار باستانى کشور مصر به شمار مى‌روند.
انگیزه ساختن این اهرام این بوده که، فراعنه و ملوک مصر، همانگونه که در زندگى با سایر مردم امتیاز داشتند و حتى بعضى از آنها خود را خداى مردم مى‌دانستند، خواستند پس از مرگشان، قبرشان نیز با قبور سایر مردم فرق داشته باشد از این رو به ساختن اهرام مشغول شدند.
این اهرام در عهد زوسر امپراطور مصر باستان از فراعنه سلسله سوم بنا گردید. در این دوره اولین قبر از آجر بنام مستبه و قبر سنگى به نام “پیرامیدها” که همان اهرام باشد به وجود آمد.
این اهرام که براى خصوص دفن فراعنه مصر به وجود آمده از راهروهاى تودر تو و خطرناکى تشکیل شده است که فقط یکى از آنها به مقبره ختم مى‌شود.
به گفته دانشمند معروف فرید وجدى در دائرة المعارف: بزرگترین هرم از سه هرم نامبرده، بلندیش از سطح زمین 150 متر است و هر ضلع (پهلو) آن معادل با 235 متر مى‌باشد و به طور کلى 250 ملیون متر مکعب ساختمان در آن به کار رفته است.
و به گفته مفسر معروف طنطاوى، سنگهائی که براى بناى هرم اول به کار رفته براى ساختن دیوارى در اطراف همه زمین کشور مصر، کافى است!
در دائرة المعارف فرهنگ و هنر درباره هرم بزرگ جیره آمده: هرم بزرگى که نزدیک قاهره دیده مى‌شود، از اولین عجائب هفتگانه دنیا است، که تا این زمان وجود دارد و گذشت زمان و حوادث، نتوانسته است خللى در ارکانش ایجاد کند، سطح قاعده هرم جیره، مربعى است که هر ضلع آن 233 متر است و این هیولاى حیرت انگیز، متکى به سطحى است که مساحتش بالغ بر 54 هزار متر است و ارتفاعش 147 متر مى باشد.
بر اثر عوامل جوى تاکنون 12 متر از ارتفاعش کاسته شده، حجم این توده عظیم سنگ، سابقا دومیلیون و هفتصد هزار متر مکعب که شامل وزنى معادل 8 میلیارد کیلو بود.
بناى عظیم روى قاعده سنگى هرم بسیار دقیق است، به طورى که معماران امروز حیرانند که در آن زمان با چه وسائلى به این دقت ترازو و اندازه گیرى شده است.
راهرو ورودى هرم، مختصر خمیدگى دارد که یک راست به طرف شمال مى‌رود، اگر یک خط فرضى از آخر راهرو ادامه یابد با چند درجه اختلاف، پائین‌تر به قطب منتهى مى‌شود، این اختلاف به علت محور زمین است که در طول این مدت پیدا شده است.
یکى از دانشمندانى که درباره اهرام تحقیق کرده است مى‌گوید: 800 میلیون قطعه سنگ را از فاصله 980 کیلومترى آورده و روى هم چیده‌اند و بنائى ساخته‌اند تا جسد مومیایى شده فرعون و ملکه را در زیر آن دفن کنند و خود دخمه که مدفن اصلى است و محلى است بزرگ، فقط از 5 قطعه سنگ یک پارچه رخام و مرمر که چهار قطعه سنگ بزرگ به عنوان دیوار و یک قطعه دیگر به عنوان سقف این دخمه برپا شده است.
براى تصور قطر و وزن سنگى که سقف را تشکیل مى دهد، کافى است بدانیم که چندین میلیون قطعه سنگ بزرگ را تا نوک اهرام روى همین سقف چیده اند و این سقف در حدود 5 هزار سال است که این وزن را تحمل مى کند.
آیت الله نوری همدانی در کتاب خود با عنوان “داستان باستان” در ادامه توضیحاتش می‌نویسد: درباره شگفتى بنا و ساختمان اهرام، مطالب بسیارى گفته شده است که از جمله اینکه به روایت مرحوم صدوق، حمادویه بن احمد بن طولون تصمیم گرفت که دو هرم از اهرام سه گانه را خراب کند، هزار نفر کارگر را مأمور آن کرد، آنان یکسال در اطراف آن دو هرم به کار ویران کردن ادامه دادند، بى آنکه نتیجه بگیرند، خسته شدند و از آن دست کشیدند.
به نظر ما این تمدن نیست، بلکه آثار جنایت و استعمال و استثمار طاغوتها در طول تاریخ است و اکنون نیز باید به این عنوان به آن نگریست، با توجه به اینکه براى ساختن آن، هزارها نفر کشته و بدبخت و بى‌خانمان گشتند.
منفتاح پسر رامسیس دوم، فرعون زمان موسى (ع) است، این فرعون همان است که موسى و هارون براى دعوت و ارشادش از طرف خدا مأمور شدند این همان است که ادعاى خدایى مى‌کرد و همواره با موسى مبارزه مى‌نمود.
تا آن هنگام که دنبال موسى و بنى اسرائیل (که موسى آنان را از چنگال فرعون خارج کرده از مصر بیرون مى‌برد) با سپاه بی کران خود از شهر بیرون رفت و سرانجام او و سپاهش در دریاى احمر، غرق شدند ولى خداوند بدن فرعون را براى عبرت دیگران، به کرانه دریا افکند.
چنانکه در قرآن مى‌خوانیم: امروز بدن ترا به بیرون مى‌افکنیم تا براى آیندگان مایه عبرت باشد.
از معجزات قرآن کریم اینکه همانگونه که فرموده، بدن فرعون مایه عبرت آیندگان شده است. توضیح اینکه، بدن منفتاح (فرعون موسى) در اقصر (در سرزمین مصر) کشف شده و هم اکنون در موزه مصر موجود است.
مفسر معروف طنطاوى در تفسیر آیه مذکور (یونس – 92) در جلد ششم تفسیر خود صفحه 78 مى‌نویسد: به سال 1900 میلادى با حضور عده‌اى از دانشمندان حفارى باستان شناس، تابوت فرعون را گشودند و بدنش را (که در میان مومیائى بود) از تابوت بیرون آوردند، طول قامت او از فرق سر تا پا یک متر و 62 سانت بود و عرض بدن در قسمت شانه 40 سانت بود.
مردى به نام هوارد کارتر پس از 32 سال تفحص و تلاش در نقاط مصر، بدن فرعون را کشف کرد. آرى شاید عبرتى از این بالاتر نباشد که فرعون یعنى آن کسى که آوازه قدرت و شوکتش به عرش فلک رسیده بود و خود را خداى بزرگ زمین مى‌دانست، بدنش هزاران سال به همان وضع در میان مومیائى بماند و مردم هر زمان به موزه مصر بروند و بدن بى‌حرکت او را بنگرند و درس عبرت بگیرند، از این رو که همین شخص آنچنان سرمست غرور بود که ادعاى خدائى مى‌کرد و مردم را به دور خود جمع نموده و فریاد مى‌زد: من پروردگار شما هستم ولى اینک همانطور که مردم را تحت فشار استعمارش قرار داده بود، هزاران سال است بدنش در میان فشار مومیائى قرار گرفته و مایه عبرت مردم شده است.