پراکندگی

وزغ های شکم سرخ در کره، جنوب شرقی چین و دو جزیره ژاپن به نام های «تسوشیما» (Tsushima) و «کیوشو»(Kyushu) و ندرتا در مناطقی از کشور روسیه یافت میشوند.

شناسایی کلی

وزغ های شکم سرخ حیواناتی نیمه آبزی از خانواده قورباغه ها هستند. زمانی که در مورد وزغ صحبت میکنید باید به خاطر داشته باشید که آنها نوعی از قورباغه ها هستند. برخلاف بسیاری از قورباغه ها، شکم سرخ ها فاقد زبان بزرگ اند. آنها برای گرفتن طعمه، از دهان خودو برای فرو بردن آن از دست های جلویی خود استفاده میکنند.

رنگ

بدن وزغ های شکم سرخ میتواند سبز، قرمز، نارنجی تیره و حتی رنگ های تیره تری مانند خاکستری یا قهوه ای باشد.

طول عمر

وزغ های شکم سرخ معمولا بین 10 تا 15 سال (حتی گاهی بیشتر) عمر میکنند.

اندازه

این وزغها بین 3 تا 6 سانتی متر طول دارند.

محفظه

یک تانک10 گالنی میتواند محل مناسبی برای زندگی یک کلونی کوچک 3 تایی از وزغ های شکم سرخ باشد.مسلما محفظه های بزرگتر میتوانند گزینه های بهتری از نظر قلمرو و فضای مناسب حرکت برای وزغ ها باشند. با توجه به نیمه آبزی بودن این دوزیستان، آنها نیاز به بخش آبی در محفظه محل زندگی شان دارند. بهترین حالت برای تقسیم فضای تانک به این شکل است که 60 درصدرا به خشکی و 40 درصد را به آب اختصاص دهید. این تقسیم بندی بدین معناست که باید3/1 محفظه، آب و 2/3 بقیه خشکی باشد.

روشهای مختلفی برای ساختن یک «پالوداریوم» (paludarium) برای یک وزغ وجود دارد.من هم اکنون سه عدد وزغ شکم سرخ را در یک تانک آکواریوم به حجم 45 گالن قرار داده ام.این محفظه را من به وسیله پیش فرض هایی که در ذهن داشتم علاوه بر اندکی خلاقیت، ساختم.ترکیب وزغ شکم سرخ و ماهی هایی که در آب هستند باعث ایجاد حرکتی دائمی در این محفظه میشود.

محفظه ای که میسازید باید شامل صخره های نرم (دارای سطوح نرم)، پوست کنده شده درختان (طبیعی یا مصنوعی) و یا محل های دیگری برای پنهان شدن وزغ ها باشد. من به شخصه پیشنهاد میکنم که از گیاهان زنده استفاده کنید زیرا علاوه بر فراهم آوردن محلی مناسب برای مخفی شدن وزغ ها، به زیبایی و رنگارنگ شدن محیط نیز کمک میکند.

گرمادهی

دمای هوا در طول روز باید بین 22 تا 26 درجه باشد که بهترین شرایط، محدوده بین 23 الی24?5 درجه است. دما را در طول شب باید پایین تر آورده و در محدوده 20 تا 21 درجه سانتیگرادقرار دهید. میتوانید منطقه ای را برای آفتاب گرفتن به عنوان قطب گرم در نظر بگیریدکه البته نباید دما در این بخش از 28 درجه فراتر رود. گرچه در شرایطی که دمای کل محفظه را در حد مطلوب نگاه داشته باشید نیاز ضروری به ایجاد قطب گرم (Basking Spot) نخواهید داشت.

من دمای محفظه وزغ های شکم سرخ خود را به طور متوسط، در طول روز بر روی دمای 24 درجه سانتیگرادو در طول شب 21 درجه سانتیگراد، ثابت نگاه میدارم.

نوردهی

شبیه سازی نوری به شکل 12 ساعت روشنایی و 12 ساعت خاموشی میتواند شرایط مناسبی را برای وزغهای شکم سرخ فراهم آورد. این دوزیستان نیازی به نور UV خاصی ندارند البته مقدار کم UV برای آنهامضر نخواهد بود.

رفتار و خلق و خو 

همانند تمام قورباغه ها، وزغ های شکم سرخ نیز نباید به طور منظم در دست گرفته یا لمس شوند.موادی در ترشحات پوست بدن ما وجود دارد که برای این حیوانات، به نوعی سمی محسوب میشودو میتواند به آنها آسیب بزند.

وزغ های شکم سرخ بسیار فعال هستند. زمانی که آنها را در محفظه مناسبی قرار دهید میتوانید مشاهدهکنید که به سرعت در اطراف حرکت میکنند، در آب غوطه ور میشوند یا حتی یکدیگر را برای پیدا کردن جفت صدا میزنند. اگر این حیوانات بترسند یا احساس خطر و تهدید کنند بدن خودرا به شکل قوس در می آورند تا قسمت رنگارنگ زیر بدن خود را به شما نشان دهند. این کاردر واقع به این معنی است که آنها سمی هستند و باید از نزدیک شدن به آنها خودداری کنید.آنها حتی گاهی بدن خود را برعکس میکنند تا رنگ قرمز زیر بدن خود را به طور کامل نمایانسازند. برای شنا کردن این وزغ ها باید حداقل آبی به ارتفاع 10 سانتی متر فراهم کنید.آنها گاهی تا کف آب شنا کرده و گاهی نیز برای استراحت به قسمت خشکی می آیند تا شکارچیان آبزی نتوانند آنان را به دام بیاندازند.

رژیم غذایی

وزغ های شکم سرخ اشتهای بسیار خوبی دارند و طعمه هایی مانند جیرجیرک (crickets)، کرم خوراکی(mealworms)، کرم ابریشم (silkworms)، کرم روغنی (waxworms)، کرم عنقا(phoenix worms)، کرم پروانه (butterworms)، مگس و … را به خوبی میپذیرند.آنها تقریبا هر حشره زنده ای را که در دهانشان جا بشود میخورند. آنها همچنین تمایلبه گرفتن هم ماهی که بتوانند آن را بخورند نیز نشان میدهند.

آب

آب باید3/1 ویواریوم وزغ شما را تشکیل دهد و این محفظه باید به طور منظم تمیز شود. اگر شمااز فیلترهای مخصوص برای تمیز کردن آب این ویواریوم استفاده نکنید مجبور خواهید بودهر روز آب را تعویض کنید. برای سهولت در این کار میتوانید یک ظرف پلاستیکی نسبتا بزرگرا به عنوان ظرف آب در داخل ویواریوم قرار دهید. هر نوع ویواریوم پیشرفته تری، نیازبه سیستم فیلترینگ قدرتمند برای تمیز نگاه داشتن محیط خواهد داشت.

تعیین جنسیت

تعیین جنسیت وزغ های شکم سرخ کمی دشوارتر از گونه های دیگر قورباغه هاست. وزغ های شکم سرخنر دارای دست های جلویی ضخیم تر از ماده ها هستند. همچنین آنها دارای کمری زبرتر ازجنس ماده هستند.

در طول فصل جفتگیری، نرها دارای پدهای زفافی سفت و شاخ مانندی بر روی انگشتان دستان جلوی خود هستند. (که از آن برای نگه داشتن وزغ ماده استفاده میکنند.) نگاه کردن به رفتار و حرکات وزغ، میتواند برای شما بسیار جذاب باشد. وزغ نر بر روی وزغ ماده پریده و با دستان جلوییخود او را نگه میدارد. اگر قورباغه دیگری در این لحظه سعی در مقابله با قورباغه نررا نداشته باشد بهترین شانس برای جفتگیری به وجود می آید. در غیر این صورت قورباغه دیگری با شنیدن صدای قورباغه ی ماده سعی در فراری دادن قورباغه نر خواهد کرد و برایاین کار بر روی کمر او خواهد پرید.

بسیاری نمی دانند که آیا میان قورباغه و وزغ تفاوتی وجود دارد یا نه؟ گرچه هردو دوزیست و خونسرد هستند ولی تفاوتهایی با هم دارند.قورباغه اندامی صاف،لیز و کشیده دارد واز وزغ خوشنماتر است اما وزغ خپله و دارای پوستی خشک و زگیل وار می باشد.بیشتر قورباغه ها دندان دارند ولی در بیشتر وزغها هیچ دندانی دیده نمیشود .وزغ و قورباغه هردو عمر طولانی دارند وگاهی به 30 تا 40 سال هم می رسد.وزغ از قورباغه کمتر تخم می گذارد با این وصف در ظرف یک سال بین 4000 تا 12000 تخم می گذارد.

  یک استثنا در مورد قورباغه گاوی وجود دارد که در هر فصل 18000 تا 20000 تخم می گذارد.در برخی از انواع وزغها نر نقش مهمتری در بیرون آمدن نوزاد از بازی میکند.مثلا در اروپا دیده شده که وزغ نر زنجیره های دراز تخمها را به دور پای خود بسته،آنقدر در سوراخی توی زمین می آرمد تا نوزادها آماده بیرون آمدن از تخم شوند.در آمریکای جنوبی وزغی زیست میکند که شکل عجیبی دارد،این وزغ حفره هایی در پشت خود دارد که تخمهایش در درون آنها رشد میکنند.در این حفره ها مایعی ریخته شده وبا پوست هم رویشان پوشانده شده.نوزادان وزغ آنقدر در همین حفره ها باقی می مانند تا لحظه ای که شکل وزغ کاملی به خود بگیرند . وزغهایی که در مناطق معتدل زندگی میکنند معمولا قهوه ای یا زیتونی هستند ولی وزغهای مناطق گرمسیری غالبا به رنگهای روشن هستند. نوزادان قورباغه و وزغ سه تا چهار ماه طول میکشد تا دم و آبششهای خود را از دست بدهند وحدود یک سال طول میکشد تا تبدیل به یک قورباغه یا وزغ کامل شوند.

نام فارسی : وزغ سبز نام علمی: Bufo Virdis Laurent or Pseudepidalea variabilis نام انگلیسی:  Changeable Toad or Green Toad

محل پیدایش تیپ : وین ، اتریش

صفات شخصیتی : دارای لکه های سبز رنگ که در ماده ها مشخص تر . عنبیه زرد رنگ ، پرده صماخ مشخص ، طول غده پاروتوئید از عرض آن بیشتر ، دارای اندام تشدید صدای داخلی در زیر پوست گلو ، برآمدگی های مفصلی تک  ( به ندرت دو تا ) ، انتهای چهارمین (خارجی ترین ) انگشت اندامهای جلوئی به طور کامل یا ناقص به اولین انگشت ( از نوک ) می رسد ، لبه داخلی پنجه پا دارای چین پوستی طولی .

پشت بدن خاکستری روشن تا زیتونی یا سبز مایل به خاکستری همراه با لکه های سیاه یا فاقد آنها . نرها در دوره تولید مثل دارای اجسام پینه ای سیاه در دو یا سه انگشت اول اندامهای جلوئی .

اندازه : در حدود 90 میلی متر ، گاهی اوقات در مناطق جنوبی بزرگتر ، (140 میلی متر )

انتشار جغرافیائی : شرق اروپا از رینه و رودخانه شمال آفریقا ، جنوب غربی و مرکز آسیا ، از مدیترانه تا تبت و مغولستان ، از زیر سطح دریا در نزدیکی بحرالمیت تا 15000 پایی در هیمالایا .

پراکندگی در ایران : وزغ سبز تقریبا" در تمام استانهای ایران وجود دارد . این وزغ یکی از معمولی ترین وزغهای ایران است . ودارای پراکندگی وسیعی می باشد ،

لاروها

لاروهای وزغ سبز خیلی کوچک و کاملا" سیاه هستند . قسمت شکمی آنها اندکی کم رنگتر است ، شکافهای آبششی در طرف چپ و به طور خلفی قرار دارند . منفذ مخرجی به طور متقارن در پایه دم واقع می شود . کناره های لب فوقانی و تحتانی دندانه دندانه می باشند ، تنها یک  ردیف از دندانهای لبی در هر سری وجود دارند . در آرواره فوقانی دوسری و در آرواره تحتانی سه سری از این دندانها وجود دارد. سری دوم دندانهای فوق لبی کما بیش فاصله دار است . عرض دهان بافاصله بین چشمها  ( که آن نیز به نوبه خود یک و نیم برابر پهن تر از فاصله بین سوراخهای بینی است مساوی میب باشد ) لاروها تا 44 میلی متر رشد می کنند .

فعالیتهای زیستی وزغ سبز

وزغ سبز در جنگلها ، باغهاا ، مزارع و چمن زارها بسر می  برد و در ریگزار و باتلاقهایی که دارای آب زبادی میباشند یافت نمی شود . بطور کلی دارای انتشار وسیعی است . این وزغ به تعداد زیاد در اکثر شهر ها و روستاهای ایران وجود دارد .

حتی به خانه های مسکونی نیز وارد می شود . معمولا" در طول روز در جاهای مخفی و تاریک بدون حرکت باقی مانده ، فقط شبها برای شکار بیرون می آید . مخفی گاه های آنها در طول روز سنگها ، زیر هیزمها ، دیواره داخلی چاله ها ، مابین سنگهای دیوارها ، زیر کنده درختان افتاده و نقاطی از این قبیل می باشد . این وزغ به طور کلی کمتر از وزغ معمولی از نور دوری می کند و بهمین دلیلی گاهی اوقات حتی به هنگام روز در مکانهای باز نیز دیده می شود .

وزغ سبز جوان ممکن است در پائیز در حال جهیدن وپرش مشاهده گردد . حتی در طول روز در خیابانها دیده می شود . در استپ ها که محل زندگی جوندگان می باشند، این وزغها را میتوان در سوراخهای جوندگان دید که در صورت ریختن آب بدرون این سوراخها گاهی بجای خروج یک جونده تعدادی وزغ سبز بیرون می ایند .

در بهار این وزغها ، نظیر تمام قورباغه ها و وزغها مدتی در آب ( دریاچه ها ، استخر ها ، کانالها و باتلاقها ) زندگی می کنند و به آسانی متوجه می شویم که فقط جانوران بالغ در آب دیده می شوند . در حالیکه جوانها که تخم نمی گذارند در خشکی باقی می مانند . ولی واقعیت عجیب این است که هر جانور بالغی تخم نمی گذارد ، و ممکن است وزغ سبز خیلی بزرگی را در طول بهار در خشکی ، در مسافت زیادی دور از آب ببینیم . وزغ سبز نسبت به وزغ معمولی باسرعت بیشتری حرکت می کند ، اما هرگز پرشهای بزرگ ندارد . این وزغ شبها که برای شکار به بیرونن ازپناهگاه می آید هر چند لحظه یکی دو سه بار جست زده و دوباره می ایستد و این عمل را تکرار می کند .

وزغ سبز از حشرات مختلف ( عمدتا" از سوسک ها و مورچه هاا ) ، لاروها  و عنکبوتها ، جورپایان خشکی و دیگر جانوران شبیه به آنها تغذیهه می کند . بعلاوهه این وزغ اغلب قطعات سبز گیاهی را می بلعد ، نیکولسکی یک بار وزغ سبزی را در لانه خالی دیده است که روز قبل چندین تخم در آن وجود داشته و به نظر می رسد که به احتمال خوردن توت فرنگی و دیگر میوه های شبیه به آن دیده است .

تخم ریزی وزغ سبز در فروردین و اردیبهشت ماه صورت میگیرد و گاهی اوقات تا مرداد ماه نیز به طول می انجامد . جانور نر اندامهای جلوئی خود را در قسمت عقبی اندامهای جلوئی ماده قرار داده و بدین ترتیب  محکم از پشت او را می گیرد ، آنچنان محکم که پاهای چپ و راست جنس نر در قسمت شکمی ماده به هم می رسد و تقریبا" جدا شدن پاها غیر ممکن می گردد . تخمها به صورت دو نوار باریک چسبناک و لزج خارج می شوند که معمولا" در اطراف گیاهان آبی می چسبند . یک وزغ سبز ماده در حدود ده تا دوازده هزار تخم می گذارد . قطر زرده 1 تا 5/1 میلی متر می باشد . نوارهای تخمها در حدود 3 تا 4 متر طول دارند . رشد و تکامل لاروها بسیار سریع  است به طوری که بزودی در اوایل خرداد می توان وزغهای جوانی را که بخوبی رشد کرده و کمی بزرگتر از یک سانتیمتر هستند مشاهده کرد .

دگر دیسی بعد از 60 تا 90 روز اتفاق می افتد . پس از دگردیسی  طول نمونه به 15 تا 17 میلی متر می رسد . بلوغ جنسی در چهارمین سال صورت می گیرد .

وزغ سبز در بهار برای تخمگذاری احتیاج به آب دارد . بنابراین می توان در طول این مدت در استخرها ، سوراخهای مختلف ، در دره های تنگ که دارای آ ب هستند ، و نزدیک ساحل دریاچه ها و باتلاقها آنها را مشاهده نمود . این وزغ آبهایی را ترجیح می دهد که می توانددر آن شکم خود را با کف آب (زمین ) تقریبا" تماس داده ، سر خود را به منظور ایجاد صدای آهسته و تدریجیی خارج از آب نگه دارد .

در نیمه ی اول  خرداد یا در شروع تیر ماه ، لارو ها دم خود را از دست می دهند. وزغ های کوچک  آب را ترک کرده  به تعداد زیاد  نزدیک استخر های محل زیست خود می شوند . در این موقع جانوران بالغ آب  را ترک می کنند و به ندرت  به آب باز می گردند.

گاهی اوقات وزغ های سبز را در برکه های خشک شده که چندین کیلومتر با نزدیک ترین استخر فاصله دارند می توان مشاهده نمود.  این وزغ ها در  سوراخ های زیر زمینی نیز به طور  اتفاقی دیده شده اند .  این احتمال هم وجود دارد که در بعضی از موارد  شکار خود را در محل  زیست خود پیدا می کنند . در این سوراخ ها قادر به یافتن حشرات مختلفی  خواهند بود که همانند وزغ ها  خود  را در برابر نور خورشید محافظت می کنند .  و یا هم چون  aphodius onthopagus از مدفوع جوندگان زیر زمینی تغذیه می کنند .  در صورتی که غذا فراهم باشد  در تاریکی و سرمای سوراخ ها نیز  ، وزغ ها می توانند شکار کنند .

 یکی از جالب ترین مطالب در مورد وزغ سبز  این است که این وزغ ها  بین دو استخر در روسیه پیدا شده اند.  این دو استخر به وسیله ی دو کانال  زیر زمینی طبیعی به هم  وصل شده و حتی در تیر ماه  نیز تعدادی سوراخ آبی دارد . کناره های  این سوراخ ها  ، به علاوه ی تمام نقاط بر آمده  و برجسته ی آن ،در 21 تیر ماه  سال 1890 با لایه های  سفید ضخیمی که  دارای نمک بودند پوشیده  شده بود . علاوه بر این گیاهان  تیپ نمکی ( هالوفیت ) نیز در آن جا وجود داشتند .  با وجود شور مزه بودن  آب این سوراخ ها  این نواحی پر از لارو های قورباغهخ  و وزغ های  بودند. در کناره های این سوراخ ها ، هزاران  وزغ جوان به چشم می خورند  که بدون شک  در این سوراخ ها رشد کرده اند .

صدای وزغ سبز ، طولانی و یک نواخت  یا بدون زیر و بم  به صورت ایرررر ایرررر است . این وزغ نه تنها در بهار  ( موقعی که در آب است )  با صوت فوق آواز می خواند  بلکه در تابستان و خشکی  نیز گاهی  تولید صدا می کنند .  بعد از یک یا دو صدای کوتاه  وزغ شروع به آواز موزون و خوش صدا می کند . صدای بهاره ی این وزغ  در فروردین ماه شروع می گردد . در ترکمن صحرا صدای آن در اواخر  زمستان شنیده می شود .

 وزغ سبز مثل وزغ معمولی  در خاک زمستان خوابی می کند .  نیکولسکی  در سال 1918 اظهار داشته است که که وزغ سبز به تعداد زیادی  در سوراخ های عمیق زیر ساختمان ها و در زیر زمین ها زمستان خوابی می کنند .

ملاحظات کلی  در مورد وزغ سبز  در ایران

 وزغ سبز معمولی ترین  ، مشخص ترین و پراکنده ترین  وزغ در ایران است . ماده ها روشن ، قهوه ای کم رنگ ، یا سبز – زیتونی با لکه های سبز رنگی بزرگ و مشخص  هستند ،  این لکه ها در نر ها  آنچنان مشخص نیستند   و در نتیجه نر ها به رنگ بکنواخت تری دیده می شوند . تحمل اکولوژیکی  زیاد این وزغ ، آن را قادر می سازد که در بیشتر استان های ایران که در آنها  بارندگی سالانه وجود دارد  سال های زیادی به تولید مثل بپردازد .

اندرسون وزغ های سبز را که بیشتر از جنوب غربی ایران جمع آوری  کرده ، به صورت زیر ثوصیف نموده است : در این گونه فاصله بین چشم ها  هم عرض  عرض تر  از پلک فوقانی  است ، زگیل های زیادی  در پشت بدن وجود دارد . زگیل های بزرگ تر به وسیله ی  یک بر آمدگی  مشخص پوشیده می شوند .  که نوک آن ها تیره و سخت است . این برامدگی به وسیله ی  بر امدگی های مشابه  کوچکتر احاطه می شود . بر امدگی های جنس  ماده در فصل غیر تولید مثلی کوچک شده ، سختی خود را از دست می دهند.

بحث در مورد زیر گونه ها

 از زمانی که لورنتی ( در سال 1768 ) برای اولین بارbufo virdis  نام گذاری  کرده ، اسامی مختلف در مورد جنس ، گونه ، زیر گونه و واریته های وزغ سبز توسط محققین مختلف عنوان شده است .  نگاهی به تاریخ چه ی  نام گذاری  این گونه  گویای این مطلب است.

نیکولسکی  از بزرگ ترین  خزنده شناسان  اوایل قرن بیستم روسیه در سال 1918 در مورد وزغ چنین نقل کرده است . علی رغم گسترش و پراکندگی  زیادش ،  هیچ واریته ای  از وزغ سبز وجود ندارد .  درست است  که بیشتر جانورشناسان سعی نموده وجود چنین واریته هایی راثابت نمایند ، اما در نمونه های گرفته شده فقط از نظر رنگ تفاوتهایی مشاهده می شوند . رنگ این وزغ انچنان متغیر است که حتی یک محقق بسختی می تواند دونمونه همرنگ پیدا کند .

ولی از نظر نیکولسکی  مورد قبول خزنده شناسان امروزی نیست . بخصوص محققانی که سالهای زیادی  وزغهای سبز مناطق مختلف را مورد مطالعه قرار داده ، بناچار به توصیف زیر گونه هایی از وزغ سبز پرداخته و برای تائید این زیر گونه ها از کارهای آماری و بیومتری کمک گرفته اند . بنابراین هر جا که توصیف وزغ سبز را می بینیم باید متوجه باشیم که نمونه توصیف شده متعلق به کجاست .

طبق مطالعات آماری صورت گرفته در بیشتر مواردحدود زیر گونه ها مشخص است و در بعضی موارد نیز این حدود بهم خورده ، نتایج بیومتری دوزیر گونه از وزغ سبز مشابهند . به همین جهت مطالعات ریخت شناسی ( مورفولوژیکی ) ، سرم شناختی ( سرولوژیکی ) ، رفتاری و استخوانی زیادی جهت تشخیص زیر گونه های وزغ سبز صورت گرفته که در مواردزیادی موفقیت آمیز بوده و در مواردی نیز همواره سوال بجا مانده است . بخصوص در موردآن سری از مطالعات که در بردار نده نمونه هایی بسیار مربوط به مناطق وسیعی ازکره زمین هستند و نمونه های زمان حال و نمونه های قدیمی را که از حدود 100 الی 200 سال پیش نگهداری می شوند مورد مطالعه قرار داده اند ، نتایج جالبی به دست امده ، سوالات جدید را نیز پیش رو نهاده است ، ادامه مطالعات گسترده احتمالا" باعث ایجاد یک تئوری در مورد کمپلکس وزغ روشن خواهد نمود .

تصاویر

وزغ سبز (وزغ رنگارنگ)

وزغ سبز (وزغ رنگارنگ)

وزغ سبز (وزغ رنگارنگ)

وزغ سبز (وزغ رنگارنگ)

قورباغه محدوده زمانی: تریاسیک - تا امروز
قورباغه درختی سبز (Litoria caerulea)
طبقه‌بندی علمی
فرمانرو:	جانوران
شاخه:	طنابداران
رده:	دوزیستان
راسته:	بی‌دمان مِرم، 1820
زیرراسته‌ها
کهن‌غوکان (Archaeobatrachia) میان‌غوکان (Mesobatrachia) نوغوکان (Neobatrachia) - فهرست خانواده‌های بی‌دمان
زیستگاه قورباغه (رنگ سیاه)

قورباغه یا وَک یا غوک جانوری است دوزیست از راسته بی‌دمان (Anura).

رایج‌ترین دوزیستان جهان وکها و وزغها هستند. نوع بالغ قورباغه‌ها عموما بدون دم و چمباته زده هستند، آنها پاهای بلند عقب برای پریدن و زبان بلند چسبناک برای گرفتن طعمه، دارند. معمولاَ وکها بدن نرم و مرطوب دارند و در نزدیکی آبها زندگی می‌کنند. وزغها پوست خشک و زگیل مانند دارند و عمدتاً روی خشکی زندگی می‌کنند.

زاد آوری

وکها و وزغها هر ساله به محل تولید مثل (محل تولد) خود باز می‌گردند. عموما نرها زودتر از ماده‌ها به آبگیرها می‌رسند و محدوده جفت گیری خود را مشخص می‌کنند. هنگامی که ماده‌ها به محل می‌رسند، نرها به‌وسیله آوازهای مخصوص آنها را به درون آبگیر دعوت می‌کنند. در صورتی که ماده‌ها به آواز نرها جواب بدهند، نرها به‌وسیله پاهای جلویی آنها را می‌گیرند. وقتی ماده‌ها تخم ریزی می‌کنند، نرها به‌وسیله اسپرم تخمها را بارور می‌کنند.

نحوه بغل کردن برای جفت گیری که به نام اتصال معروف است، به این شکل است که نر در سمت راست قرار می‌گیرد تا بتواند تخمها را بارور کند. این حالت ممکن است چند روز طول بکشد.

قورباغه درختی یا داروک

بعضی از قورباغه‌های مناطق گرم با زندگی روی درختان و بوته‌ها سازگاری پیدا کرده‌اند. بعضی از گونه‌ها هرگز درختان را ترک نمی‌کنند و حتی روی درختان، تولید مثل می‌کنند. بیشتر داروکها دارای انگشتان بلند و دست و پا هستند که روی آنها صفحه‌های چسبناکی برای گرفتن شاخه‌ها و برگهای نرم وجود دارد. بعضی از داروکها با استفاده از انگشتان پرده دارشان که به عنوان بال پرواز به کار می‌برند، از این درخت به آن درخت می‌پرند. این قورباغه درختی جنگلهای بارانی آمریکای مرکزی، یک قورباغه پرنده‌است که از این درخت می‌پرد. او در حالی که روی شاخه‌ها راه می‌رود، حشرات را شکار می‌کند.

دانستنی‌ها

وزغ نیزار متعلق به آمریکای مرکزی و جنوبی در سال 1935 برای کنترل سوسک‌های نیشکر که آفت ساقه‌های نیشکر هستند، به نواحی شمال‌شرقی استرالیا برده شده. متاسفانه وزغ نیزار در محیط زیست خود بیش از حد سازگاری پیدا کرد. این وزغ به سرعت افزایش پیدا کرد و تعداد بیشماری از گونه‌های حشرات محلی و حیوانات استرالیا را خورد. بعضی از این گونه‌ها در حال حاضر در معرض خطر قرار دارند. این وزغ به دلیل سمی بودن و غیر قابل خورده شدن، شکارچیان کمی دارد.

نمونه‌های اندکی از قورباغه‌هایی که شش ندارند نیز یافت شده‌است^[1].

پراکندگی و وضعیت بقا

همچنین ببینید: کاهش جمعیت دوزیستان

در اغلب مناطق جهان زیستگاه قورباغه‌ها گسترده شده‌است، بااین‌حال آن‌ها در قطب جنوب و و در بسیاری از جزایر اقیانوسی حضور ندارند.^[2][3] با توجه به ساختار و نیاز پوست قورباغه‌ها، بزرگترین تنوع آن‌ها را می‌توان در در مناطق گرمسیری جهان، جایی که آب به آسانی در دسترس است، یافت.

فرگشت

سنگواره یک قورباغه که احتمال می‌رود Palaeobatrachus gigas باشد.

کاربرد در کشاورزی و تحقیقات

قورباغه‌ها به صورت تجاری برای اهداف مختلفی مورد استفاده قرار می‌گیرند. همچنین قورباغه‌ها به عنوان یک منبع غذایی استفاده می‌شوند؛ پای قورباغه در کشور‌های چین، فرانسه، اندونزی، فیلیپین، شمال یونان و در بسیاری از مناطق آمریکای جنوبی، به ویژه لوئیزیانا یک خوراک به حساب می‌آید.

گونه‌ها

3700 گونه از وکها و وزغها در دنیا وجود دارد که به غیر از جنوبگان (قاره قطب جنوب) در همه نقاط دنیا می‌توان آنها را یافت. برخی از آنها عبارت‌اند از:

• قورباغه سبز
• وزغ سبز
• وزغ بیلچه‌پای
• قورباغه نیزه سمی
• ریزغوک

قورباغه در باتلاقی در جنگل های نوشهر ایران

تصاویر

• 

  قورباغه نیزه سمی طلایی

• 

  وزغ طلایی

• 

  قورباغه‌ای بر شاخه

• 

  گونه‌ای قورباغه سمی

• 

  قورباغه‌ای در آب

• 

  قورباغه‌ ای در مرداب

• 

  قورباغه نیزه سمی آبی

سه هزار گونه دوزیست در دنیا وجود دارند .

2 : این جانوران دارای اندام های حرکتی 5 انگشتی می باشند .

3 : نوزاد همه ی دوزیستان آبزی هستند . وبا آبشش تنفس می کنند .

4 : دوزیستانمعمولأ نمی توانند مدت زیادی از آب دور باشند .

5 : دوزیستان مکانیزمی برای نوشیدن آب از را ه دهان را ندارند و آب را از طریق پوست خود جذب می کنند .

6 : دوزیستان مانند خزندگان پوست اندازی می کنند .

7 : همه ی دوزیستان در پوست خود مقداری سم دارند .

8 : سم روی پوست دوزیستان هم برای دفاع و هم برای مرهمی بر زخم های ایجاد شده در پوست به کار می آید .

9 : دوزیستان تحمل آب شور را ندارند . برای همین است در ساحل دریا قورباغه یافت نمی شود .

10 : تنها دو زیستی که می تواند در صحرا زندگی کند قورباغه ی بیل پا ( قورباغه ی گورکن ) است . او قادر است برای مدتی در محیطی کاملأ خشک زندگی کند . بعغد از آن برای نمناک کردن پوست خود به زیر زمین پناه می برد .

11 : دوزیستان حیواناتی درنده خو هستند که به تناسب اندازه اشان هر طعمه ای را می توانند شکار کرده و ببلعند . غذای آ ن ها از کرم ، حشرات ، حلزون و انواع بی مهرگان دیگر است .

12 : بعضی از انواع دوزیستان می توانند نوع کوچکی از مار ، پرنده و پستانداران کوچک را شکار کنند .

 جشن پیروزیه ایران بر همه مبارک

برزیل ما اومدیم
تبریک به همه ایرانی ها
نوش جانتون این پیروزی

فکر می کنید یک دوچرخه مسابقه ای (یا به قول معروف کورسی) چه قدر باید وزن داشته باشد؟ یک دوچرخه کوهستان چطور؟ خب، فریم دوچرخه کوهستان Delta 7 Arantix در کنار زیبایی خارق العاده اش، تنها 1420 گرم وزن دارد! این دوچرخه از لوله های مشبک شبیه تار عنکبوت از جنس فیبر کربن و کولار ساخته شده که چنین سازه و طراحی با نام تجاری IsoTruss نامیده می شود.

به نظر می رسد که به این راحتی ها نتوانید بدنه دوچرخه ای محکمتر و سبک تر از این را در جایی بیابید. نکته جالب درباره این دوچرخه که در کشور آمریکا ساخته می شود، دست ساز بودن آن است و اینکه قرار است تنها 200 عدد از آن تولید گردد. سفارش دهندگان می توانند تنها به سفارش بدنه بپردازند و یا اینکه بقیه تجهیزات را هم با مارک SRAM یا Shimano همراه بدنه درخواست دهند.

و البته در خصوص قیمت این دوچرخه متعلق به فیلم های علمی تخیلی، هنوز چیزی گفته نشده است. هرچند نباید انتظار کمتر از یک عدد چند رقمی هم برای چنین اعجوبه ای داشت.

تا کنون بالاترین کیفیت صفحه نمایش، از آن رتینای اپل بوده است که در آیفون 4S مورد استفاده قرار گرفت و پس آن در آیپد و مک بوک های جدید هم مشاهده شد. اما سایت خبری etnews کره جنوبی خبر از تولید پنل های جدیدی در شرکت سامسونگ می دهد که رکورد تازه ای را بر جای خواهند گذاشت.

به گفته این سایت، سامسونگ تولید نسل بعدی پنل های نمایش OLED خود را با تراکم پیکسل 350 پیکسل بر اینچ آغاز کرده است. نمایشگر رتینای اپل در آیفون 4S تراکم 326 پیکسل بر اینچ و در آیپد جدید تراکم 264 پیکسل بر اینچ را عرضه می کند. سایت OLED-Info.com هم گزارش می دهد سامسونگ با موفقیت به تکنولوژی Fine Metal Mask در تولید نمایشگر دست یافته و به زودی آن را در تولید صفحات AMOLED خود به کار خواهد گرفت.

به بیان دیگر، به زودی شاهد اسمارت فون های سامسونگی در بازار خواهیم بود که علاوه بر وضوح تصویر بسیار بالا و غیر قابل رقابت، تولید رنگ خارق العاده ای هم خواهند داشت که تا کنون دیده نشده است.